Gezinshuis Hakketak streeft jeugdhulp na in een kleinschalige vorm. In deze vorm kan het zorgbudget grotendeels aan de jeugdige besteed worden. Wij hebben niet te maken met overheadkosten, personeelskosten, huisvestigingskosten en dergelijke. Bovendien zorgt de kleinschaligheid ervoor dat er veel aandacht is voor de jeugdigen waardoor zij alle mogelijkheden krijgen om te groeien.
Wij vinden het belangrijk dat een jeugdigen zich ontwikkelt naar zelfstandigheid zodat het goed kan functioneren in de maatschappij. Daarom krijgen de jeugdigen taken en verantwoordelijkheden in en om het huis die passen bij de leeftijd en de problematiek. Hierdoor leren zij om te gaan met verantwoordelijkheid en wordt hun autonomie vergroot.
Onze visie bestaat uit een aantal kernwaarden; relatie, veiligheid, structuur en verbinden..
Relatie
Wij willen met ons gezinshuis zoveel mogelijk een normale gezinssituatie benaderen. We willen een zo’n normaal mogelijke omgeving bieden in een niet normale situatie. Wij willen graag de kracht van ons gezin inzetten om kinderen binnen ons gezin een zo’n veilig mogelijk opvoedklimaat te bieden. Ieder kind is welkom en mag zichzelf zijn. De behandeling en begeleiding, die wij bieden, geeft hen de kans zich te ontwikkelen tot mooie mensen, die zich zo optimaal mogelijk voorbereiden op hun (volwassen) toekomst.
Veiligheid & structuur
Structuur en een liefdevolle relatie bieden samen een veilig opvoedklimaat. Rust, reinheid en regelmaat zijn voor ons basis elementen voor een stabiliteit binnen een gezin.
Verbinden
Verbinden is in onze visie de kracht van opvoeden. We willen verbinden met zowel de kinderen als de ouders, de professionele hulpverleners en andere betrokkeren om een zo krachtig mogelijke opvoed situatie te creëren. Binnen de kleinschaligheid van een gezinshuis willen wij als gezinshuisouders de verbindende factor zijn tussen alle bovengenoemde betrokkenen.
Onze visie vertaald zich naar de methodieken en werkwijze waarmee in ons gezinshuis gewerkt wordt:
Normalisatie
Een gezinshuis is zo veel mogelijk gericht op normalisatie van gedrag, omgeving en sociaal netwerk. Dat er elke dag dezelfde verzorgers zijn, geeft de mogelijkheid om dit ook echt te kunnen toepassen. Normalisatie wil binnen een gezinshuis zeggen dat de jeugdigen zo weinig mogelijk de beleving hebben dat ze binnen een instelling wonen. De dagelijkse gang van zaken verschilt niet met die van een “normaal” gezin. Planborden, wisseling van diensten, beloningssystemen en fasering zijn (over het algemeen) niet aanwezig. Het gezinshuis is gezellig en huiselijk aangekleed, de omgang is ongedwongen. Het bespreken van doelen gebeurt binnen een normale context zoals ouders dat soort zaken ook met hun kinderen bespreken binnen de opvoeding. Binnen een gezinshuis kunnen er ook huisdieren zijn en jeugdigen kunnen op een genormaliseerde manier bezoek ontvangen. Het “normale” leven wordt gestimuleerd ook in andere sociale omgang buiten het gezinshuis zoals bij verenigingen of afspreken met vrienden. Normalisatie is de basis waarop ons gezinshuis rust.
Systemisch werken
Ouders en verzorgers hebben binnen het gezinshuis een belangrijke positie. Het is van het grootste belang dat ouders kunnen instemmen met de plaatsing. Het is niet nodig om dit meteen vanaf het begin van de plaatsing te realiseren maar is wel een doel op zich. Een jeugdige kan zich pas helemaal overgeven aan de zorg in het gezinshuis wanneer ouders/verzorgers goedkeuring kunnen geven aan de plaatsing.
Ons gezinshuis werkt dan ook zeer systemisch met als doel om het systeem van oorsprong zo veel mogelijk te betrekken en te laten participeren in het gezinshuis. Dat is zo belangrijk omdat werken aan het totale systeem, het perspectief voor de jeugdige enorm positief beïnvloedt.
Voor ouders/verzorgers kan een plaatsing confronterend zijn omdat het een normale gezinssituatie benadert. Ouders in positie brengen en houden is daarom helpend bij de totale zorg.
Volgend op de systemische benadering is het in kaart brengen en het ontwikkelen van het sociale netwerk van de jeugdige een doel. Vaak heeft de doelgroep in de gezinshuizen een klein tot minimaal sociaal netwerk. Dat heeft met cliëntkenmerken te maken en met de vaak zorgelijke thuissituatie. Door aan deze beide zaken te werken ontstaat er veelal ruimte om het sociaal netwerk te bestendigen en eventueel uit te breiden. Dat kan bijvoorbeeld door in te schrijven bij een vereniging of een baantje te zoeken. Binnen het gezinshuis wordt dit goed onderzocht en worden er plannen op gemaakt.
Oplossingsgericht werken
Het werken met methodieken of werkwijzen gebeurt ook in een huiselijke, ongedwongen sfeer. Het oplossingsgericht werken heeft als belangrijk kenmerk dat er wordt gekeken naar mogelijkheden en krachten die de jeugdigen in zichzelf hebben. Verschillende technieken vanuit deze methodiek zoals schaalvragen, krachtbronnen uitvragen en uitvergroten van positief gedrag, zorgen voor het vergroten van zelfvertrouwen en zelfinzicht. Er wordt minder stil gestaan bij alles dat is gebeurd maar vooral in het hier-en-nu worden plannen gemaakt. Het verleden wordt een plaats gegeven, hetzij door gesprekken of door therapieën.
Trauma sensitief opvoeden
Traumasensitief of trauma-geïnformeerd opvoeden is opvoeder schap met kennis van (complex) trauma. Weten wat trauma is, herkennen wat de klachten of symptomen zijn en begrijpen wat de gevolgen zijn. Het is ook het niet-aflatend bouwen aan een kalmerende, beschermende vertrouwensrelatie. Je helpt de jeugdige zijn emoties te begrijpen en te reguleren. En zijn vaardigheden, veerkracht en gevoel van controle te versterken. Bij traumasensitief opvoeden leg je de focus op wat het kind nodig heeft, in plaats van wat jij (en de omgeving) van hem verwacht.